نمی گم خطا نکردم، من که ادعا نکردم همه گفتن بی وفایی ، من که اعتنا نکردم عازم سفر شدی تو، من دلم می خواست بمونی واسه موندن تو اما به خدا دعا نکردم واسه تو کلی نوشتم که یه جوری مبتلا شی تقصیر منه که آخر تو رو مبتلا نکردم توی کوچهء رفاقت یه سلام جواب ندادم تو دلم تویی اون و با کسی آشنا نکردم می دونم دوسم نداری حتی قد یه قناری اما عاشقم هنوزم بدون اشتباه نکردم ما جایی قرار نداشتیم جز تو کوچه های رویا این دفعه تو اومدی من به قرار وفا نکردم زیر دین ناز چشمات عمریه دارم می سوزم تا خاکستری نشه دل دینمو ادا نکردم اومدن واسه نصیحت به بهانهء یه صحبت عمرشون کلی تلف شد چون تو رو رها نکردم راه آسمون که بسته س گرچه قلبامون شکسته س تا بحال اینقدر خدا رو اینجوری صدا نکردم تو من و گذاشتی رفتی خواستی من دیوونه تر شم باورت نمی شه شاید آخه جون فدا نکردم نامه های عاشقونه با نشونه بی نشونه اما از کسای دیگه س پس اونارو وا نکردم یادته عکست و دادی بذارم تو قاب قلبم بعد از اون روز دیگه هرگز به کسی نگاه نکردم تو از اون روزی که رفتی ـ نه تو رفتی که بینی تا قیامت هم تو رو من از خودم جدا نکردم
زهرا جون
پنجشنبه 27 آذرماه سال 1382 ساعت 11:30 ق.ظ
خیلی قشنگ بود
سلام
خوبی
قبلانا یه سری به ما می زدی ولی حالا...
موفق باشی
www.amir-cradel.blogsky.com
شمام زهرا هستید ؟:)
شعرای مریم حیدر زاده در عین ساده بودن خیلی هم زیباست